Autor analizuje znaczenie słowa mneme (pamięci) w epoce przedsokratyków: we wczesnych źródłach literackich, w dramacie greckim, u Herodota, Tukidydesa i sofistów, dając pierwszą monografię tego zagadnienia w literaturze naukowej. Każdemu zagadnieniu poświęcony jest osobny rozdział, przedstawiający specyfikę użycia mneme wynikającą z charakteru danego dzieła i myśli przewodniej danego autora. Każde z 65 miejsc występowania mneme poddano badaniu kontekstualnemu, dzięki temu można zobaczyć, jak pozornie zwyczajne słowo nabiera nowego znaczenia, którego inaczej aby nie dostrzeżono. Książka jest oryginalnym opracowaniem, które może z pożytkiem służyć badaczom, a także innym czytelnikom, zwłaszcza uczonym zajmującym się leksykografią.