Narastająca fala problemów w szkolnictwie państwowym powoduje, że wzrasta zainteresowanie reformami w pedagogice. Do szkół z nurtu reformy należą także szkoły i przedszkola waldorfskie, działające według zasad pedagogiki Rudolfa Steinera, która, dając nowe uzasadnienie filozoficzne, przypisuje znaczące miejsce uczeniu się z użyciem wszelkich zmysłów, uczeniu się przez sztukę i pracę rękoma, uczeniu się z użyciem nie tylko matematyczno-logicznych uzdolnień, człowieka,wszelkich jego ?inteligencji?. Z reguły jednak wychodzi z założenia, że wychowawcy i nauczyciele nie są uprawnieni do tego, aby determinować kierunek rozwoju młodych ludzi. ?Nie należy pytać ? pisze Rudolf Steiner w 1919 r. ? co człowiek powinien umieć i wiedzieć zgodnie z oczekiwaniami istniejącego porządku społecznego, lecz: Jakie są predyspozycje człowieka i co można w nim rozwinąć?. Zawarty w tej książce tzw. Kurs Bożonarodzeniowy jest najobszerniejszym i ? według Steinera ? najważniejszym spośród wszelkich jego kursów pedagogicznych. Mieści idee z zakresu fizjologii i psychologii dziecka i młodego człowieka. Przedstawiona tu pedagogika polega na oparciu wychowania i nauczania na antropologii pedagogicznej oraz na rozwijaniu nowej wiedzy, która na wszelkich stopniach kreuje dziecku przestrzeń rozwojową i żywo przeciwdziała coraz powszechniejszemu teraz zawężeniu środków pedagogicznych i uznawaniu wyłącznie względów czysto utylitarnych.