
Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat. Pojęcia konstytuujące jego nieszablonowy słownik to: nieodwracalna strata, punkt krytyczny, granice planetarne, postnaturalizm, Gaja, utrata natury, podział klimatyczny, klasy antropocenu, adaptacyjny apartheid, długi klimatyczne, niepowetowana strata, geohistoria, kapitałocen, ciągła apokalipsa, środowiskowe prawa człowieka.
W Epoce człowieka Ewa Bińczyk poddała analizie retorykę kampanii dezinformacyjnych dotyczących zmiany klimatycznej oraz argumenty fanów geoinżynierii – rozpraszania siarki w stratosferze jako „wyjścia awaryjnego" i „mniejszego zła", aniżeli sama katastrofa klimatyczna.
Tytułowy „marazm" (gr. Marasmós) oznacza gaśnięcie i uwiąd. W naukach medycznych odnosi się do takiej kondycji organizmu, która poważnie zagraża sprawności myślenia i działania, wiodąc do apatii. W książce pokazano, iż w odniesieniu do planetarnego kryzysu środowiskowego i bezpieczeństwa klimatycznego znaleźliśmy się dziś w stanie tego rodzaju otępienia. Próby implementacji niskoemisyjnej polityki energetycznej, nawet mimo paryskiego porozumienia klimatycznego z 2015 roku, oceniane są jako nieskuteczne. Antropocen określany jest mianem epoki wyparcia, krótkowzroczności i nieodwracalnych strat. Czy mamy szanse wyrwać się z marazmu?
Podtytuł: Retoryka i marazm antropocenu
ISBN: 9788301199883
Kod paskowy: 9788301199883
Autorzy: Bińczyk Ewa
Wydanie: 1
Rok wydania: 2018
Kod wydawcy: 20411
liczba stron: 326
Oprawa: Miękka
PKWiU: 58.11.1
Format: 14.3x20.5
Głębokość (mm): 17
Waga: 0.4
Języki: polski
Grupa towarowa: Książka