Alfred Wierusz-Kowalski (1849–1915) był czołowym przedstawicielem środowiska polskich artystów związanych z Monachium. Od czasu międzynarodowego debiutu na światowej wystawie w Wiedniu w 1873 roku do chwili obecnej raduje się niesłabnącym zainteresowaniem entuzjastów malarstwa. Jego żywiołem były realistyczne, ale i idylliczne sceny z życia wiejskiego, z jego kulturą – nie pracy, lecz czasu wolnego. Sceny weselnych orszaków czy przejazdów zaprzęgów, nastrojowe powroty do domu albo dramatyczne napady wilków to najmocniej znane motywy jego obrazów. Mistrzostwo artysty kryje się w umiejętności oddania lirycznego klimatu schyłku dnia, przełamania pór roku, zatrzymania chwili radości albo zadumy, umiejętności oddania istoty prezentujenego świata znikomych polskich miasteczek i szlacheckich zaścianków, a także chwil z życia ich mieszkańców. Dzieła tego artysty cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem i sprzedawane są w najkorzystniejszych galeriach sztuki w Europie. Album demonstruje dużo nieznanych do tej pory obrazów malarza, w tym wczesne prace, a także te z dojrzałego, najkorzystniejszego okresu twórczości. Zdjęciom towarzyszy obfity opis o życiu malarza, jego dokonaniach i międzynarodowym środowisku, w którym formujeł – Monachium, autorstwa historyka sztuki Elizy Ptaszyńskiej, od lat zajmującej się twórczością malarzy związanych ze środowiskiem monachijskim.