
Planetoidy to jeden z głównych celów badawczych astronomii planetarnej, ale zarazem terra incognita w filozofii. Poznaniu naukowemu tych obiektów praktycznie nie towarzyszy refleksja filozoficzna. Tymczasem jest niemało problemów, które z powodzeniem mogłyby być eksplorowane nie tylko przez filozofię nauki czy metodologię poznania naukowego, ale także poprzez filozofię języka czy ontologię przyrodniczą.
W niniejszej pracy, z pespektywy poznawczej epistemologii historycznej, podejmowane są takie zadania jak precyzacja pojęcia śmiałej hipotezy czy poszukiwanie słusznego ujęcia konwencjonalnej problematyki indywiduów na gruncie praktyki badawczej astronomii planetarnej.
Głównym problemem analizowanym w niniejszej pracy jest zagadnienie synchronicznej i diachronicznej identyczności planetoid. Nadrzędnym celem jest jednak ukazanie (potencjalnej) roli filozofii w ulepszonym (rozumiejącym) uchwyceniu historycznego i współczesnego poznania naukowego i w dostarczaniu nauce narzędzi służących do precyzacji stosowanego w nauce aparatu konceptualnego.„Przedstawioną do recenzji pracę uważam za perfekcyjną.
Pomimo pozornie wyjątkowo wąskiego i specjalistycznego tematu praca jest godna polecenia wszystkim zainteresowanym metodologią naukową, filozofią nauki i historią badań astronomicznych. W polskojęzycznej literaturze specjalistycznej brakowało dotychczas porównywalnych pozycji”.dr Waldemar Ogłoza„Książka Zenona Roskala to rewelacyjny przykład użycia koncepcji z dziedziny filozofii nauki i metodologii nauk do badań dotyczących natury i rozwoju szczegółowych koncepcji z zakresu nauk przyrodniczych”.prof.
dr hab. Damian LeszczyńskiProf. Dr hab. Zenon E. Roskal jest pracownikiem Katedry Filozofii Przyrody i Nauk Przyrodniczych na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. W swojej pracy naukowej podejmuje problematykę z zakresu filozofii i historii nauki (astronomia planetarna) i epistemologii historycznej.
Jest autorem licznych artykułów naukowych oraz monografii. Wydał m.in. Kosmos chtoniczny. Historyczny rozwój monistycznej interpretacji kosmosu (Lublin: Wydawnictwo KUL 2012, ss. 307) oraz Astronomia matematyczna w nauce greckiej.
Metodologiczne studium historyczno-przyrodnicze (Lublin: RW KUL 2002, ss. 228).