Proszę państwa, oto jeż, jeż ma kolce wzdłuż i wszerz – a oprócz tego to niezwykle niebanalne i urocze zwierzę, które żyje tuż obok nas. Wędruje poprzez pola i po obrzeżach lasów, myszkuje w parkach i ogrodach, nocami przemyka przez ulicę.

Dlaczego jeże są tak fascynujące? Hugh Warwick – dożywotni członek Brytyjskiego Towarzystwa Ochrony Jeży – bada dziwaczny humor z nimi związany i towarzyszące im mity (nieszczęsne jabłko na grzbiecie).

Obala także kilka niesłusznych oskarżeń i stara się wyjaśnić, skąd w nas ta najeżona kłopotami namiętność. Ale Międzynarodowe Igrzyska Olimpijskie Jeży potrafią przerosnąć nawet jego... Oto oda do pokornego jeża napisana przez jeżowego fanatyka.

Opowieść o tym, czym właściwie jeże się zajmują i co mówią o naszej potrzebie kontaktu z dziką przyrodą oraz o zmianach środowiska. To podróż w czasie (sięgająca miocenu), przez kulturę (co o jeżach sądzili Herodot i Beatrix Potter) i w przestrzeni, bo Warwick przemierza Hebrydy Zewnętrzne, szuka rzadkiej odmiany jeża w Japonii i czołga się poprzez pola w Shropshire.

Hugh Warwick – z humorem i wyczuciem – opowiada wszystko, co moglibyście chcieć wiedzieć o jeżach i o kilku rzeczach, o których nigdy byście nie pomyśleli (że chcecie je wiedzieć). Czegóż nie kochać w tej książce? Jest zabawna, pełna wiedzy, czarująca, przemyślana naturalnie i – co ważne – niesentymentalna.

Nigdy bym nie pomyślał, iż co udoskonalone kawałki książki o jeżach będę czytał każdemu, kto się nawinie. Nicholas Lezard, „Guardian" wspaniała, szalona książka. Podczas lektury zapomnicie o bożym świecie.

Jeanette Winterson perfekcyjne antidotum na kryzys gospodarczy. Libby Purves równocześnie zabawna, wzruszająca i pełna obsesji… Prawdziwie satysfakcjonująca lektura. „New Scientist" Koniec końców nie wiadomo kiedy dowiadujesz się masy rzeczy o jeżach inieustannie parskasz śmiechem.

„Oxford Times" Jest tu coś więcej aniżeli echo legendarnego przyrodnika Geralda Durrella. Warwicka przepełnia humor, miłość i niekończąca się ciekawość. „LA Times" Hugh Warwick od ponad trzydziestu lat ma obsesję na punkcie jeży, od czasu wyprawy na Orkady w 1986 roku.

Za cokolwiek się brał – od namierzania jeży z nadajnikami w hrabstwie Devon, po zaangażowanie w projekt Ulica Jeży, który próbuje odwrócić przerażający spadek populacji jeży – wszędzie okazywał determinację, by coś zmienić.

Hugh był dodatkowo zaangażowany w badania, które odegrały stanowczą rolę w powstrzymaniu rzezi jeży na wyspach Uist. Często pojawia się w mediach i opowiada o jeżach, jest rzecznikiem i dożywotnim członkiem Brytyjskiego Towarzystwa Ochrony Jeży i prowadzi wykłady w całym kraju – od Wildlife Trusts po Instytuty pań (gdzie ma nadzieję na częściową zapłatę w ciastkach, kawie i orzechach).

Jest autorem książek The Beauty in the Beast, Hedgehog i Linescapes.