Pod pojęciem tkanka łączna kryje się kompleksowy aparat wiążącopodporowy organizmu. Tkanka łączna okrywa nerwy, naczynia, organy i łączy wszystkie te części ze sobą: np. Jako osłona torebek organów, jako tkanka wypełniająca wolne obszary, czy rusztowanie organów. Tak zwana miękka tkanka łączna obejmuje pomiędzy innymi chrząstki, wiązadła, ścięgna, naczynia krwionośne, torebki stawowe. Tkanka łączna w formie wiązadeł służy np. Do stabilizowania stawów, jako ścięgna do przenoszenia siły. Twarda tkanka łączna charakteryzuje się dodatkowymi pokładami minerałów: Z uwagi na dużą stabilność pełni ona funkcję podporową dla kości i zębów. Tkanka łączna spełnia jednocześnie funkcje ochronne dla organizmu, dlatego procesy syntezy i zachowania włókien kolagenowych i tkanki łącznej stanowią ważne procesy metaboliczne. Jedną z molekuł kolagenu, która bierze w tym udział jest lizyna egzogenny aminokwas (konieczny do życia i niepowstający w organizmie), której poziom w organizmie musi być w ciągły sposób uzupełniany poprzez pożywienie. Ważny wkład w prawidłowe wytwarzanie włókien kolagenowych wnosi witamina C. Przez wytwarzanie włókien i struktur kolagenowych produkowana jest podstawa korzystnego funkcjonowania zbudowanych z niego struktur tkanki łącznej (na przykład w naczyniach, chrząstkach, itp.).