Ksylitol jest naturalnym słodzikiem o barwie, konsystencji i smaku cukru, lecz działającym na organizm z zupełnie odwrotnym skutkiem.

Jest tzw. Alkoholem cukrowym, uzyskiwanym z zasady z drzewa brzozy. W jego cząsteczce jest 5 atomów węgla. W przeciwieństwie do cukrów sześcio- i dwunastowęglowych takich jak: glukoza, fruktoza, sacharoza i laktoza nie fermentuje w przewodzie pokarmowym.


Ksylitol jest powoli przetwarzany w organizmie z znikomym udziałem insuliny, wskutek czego ma ponad czternastokrotnie niższy indeks glikemiczny od glukozy i dziewięciokrotnie niższy od cukru rafinowanego (sacharozy). Dzięki temu jest szczególnie bezpieczny dla diabetyków. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia. Na dodatek mieści prawie dwa razy mniej kalorii niżeli cukier. Powiększa przyswajanie wapnia, przywracając w ten sposób właściwą konsystencję kości. Dzięki antybakteryjnemu działaniu podnosi niepodatność organizmu. Przywraca właściwe pH śliny (dlatego przed przełknięciem zalecane jest przepłukiwanie rozpuszczonym w ślinie ksylitolem jamy ustnej - nawet już po umyciu zębów). Użytkowanie ksylitolowego aerozolu do nosa ma zdolność zatrzymywania rozwoju bakterii, a tym samym zmniejsza ryzyko powstania zapalenia ucha środkowego, a także alergii, astmy i infekcji zatok. Ksylitol jest produktywnym środkiem przeciwko krzywdzącym bakteriom jelit - np. Helicobacter pylori, której przypisuje się m. In. Owrzodzenie żołądka. Ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków - np. Candida albicans - w przewodzie pokarmowym. również łaknienie cukru.


Zakres temperatur w jakich można stosować KSYLITOL jest pokaźny (pieczenie, gotowanie, mrożenie).


KSYLITOL tworzy w organizmie odczyn zasadowy (a nie kwasowy, jak cukier, który "karmi" bakterie i komórki rakowe), a więc wyodrębniony jest przy:
- próchnicy zębów i chorobach dziąseł,
- suchości w ustach (stymuluje wydzielanie śliny),
- zapaleniu ucha środkowego,
- przeciwdziała tworzeniu się bakterii gnilnych,
- infekcjach górnych dróg oddechowych (nieżyt nosa, infekcje gardła i zatok),
- nadkwasocie żołądka, alergii, astmie,
- likwiduje niemiły zapach z ust,
ponadto:
- stosowany jako środek zniżający ryzyko powstania bakteryjnego zakażenia płuc i oskrzeli u chorych na mukowiscydozę,
- ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków (np. Przy kandydozie).


KSYLITOL jednakowo słodki jak cukier dostarcza organizmowi o 40% mniej kalorii (a więc dla puszystych), zniża łaknienie na słodycze.


Zaleca się spożywanie do 15 g ksylitolu dziennie (ok. 3 łyżeczek). Wyszczególnione jest dochodzić do tej ilości stopniowo (najlepiej rozpoczynać od ½ łyżeczki do herbaty). Zbyt duże spożycie bez przygotowania może skutkować lekkim rozwolnieniem, które mija w krótkim czasie, jaki niezbędny jest na powiększenie wydzielania enzymów trawiących takie dawki słodzika. Dlatego też nie należy podawać ksylitolu nieznacznym dzieciom ze względu na niedojrzałość enzymatyczną ich systemów trawiennych. Fińscy naukowcy utrzymują, iż docelowo wyróznione jest spożywanie do 40 g ksylitolu dziennie.


poj. 1 kg