
Barbour pisze z idealną jasnością, a jego rozważania prowadzą od starożytnych filozofów w osobach Heraklita i Parmenidesa, przez takich gigantów nauki jak Galileusz, Newton i Einstein, aż do prac współczesnych fizyków, m.in. Johna Wheelera, Rogera Penrose'a i Stevena Hawkinga. W międzyczasie prezentuje nam kuszące spojrzenie na niektóre z tajemnic wszechświata i ukazuje ciekawe koncepcje dotyczące hipotezy wielu światów, podróży w czasie, nieprzemijalności, a głównie iluzji ruchu.
Koniec czasu to książka, która wywraca nasze zrozumienie rzeczywistości do góry nogami. To lektura dla tych, którzy nie boją się wychylić poza niesprężyste ramy akademickiej fizyki, żeby oddać się wielkim i niebanalnym spekulacjom.
Najciekawsza i najszczególniej prowokująca koncepcja czasu, jaka została przestawiona na przestrzeni ostatnich lat. - Lee Smolin
Barbour pozostawia ślad swego rozumowania na każdym omawianym temacie; dotyczy to pomiędzy innymi strzałki czasu i pochodzenia pokaźnego Wybuchu... Jego książka jest arcydziełem. - "The New York Times Book Review"
Książka prezentuje szereg subtelnych koncepcji fizycznych, a także powiązanych z nimi zagadnień filozoficznych czytelnikowi bez mistrzowskiego przygotowania, w sposób pozbawiony specjalistycznego żargonu. Barbour tłumaczy szczególnie niełatwe koncepcje fizyczne w szczególnie klarowny sposób. - "Mathematical Reviews"
Julian Barbour - fizyk teoretyczny i historyk nauki. Autor licznych prac i kilku książek. Książka The End of Time otrzymała prestiżową nagrodę za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki i astronomii, przyznaną przez Stowarzyszenie Wydawców Amerykańskich.