Książka jest syntezą dziesięcioletniej refleksji o funkcjonowaniu szkolnej i uniwersyteckiej edukacji humanistycznej. Centralne miejsce zajmuje w niej performatywność, która personalizuje i scala koncepcje kształcenia językowego, literackiego i kulturowego.

Sprawczość, kreatywność i moc podtrzymywania więzi społecznych są w proponowanej dydaktyce tak samo ważne, jak interpretowanie technologicznie i medialnie zapośredniczonych doświadczeń. W monografii staram się także wyznaczać punkty odniesienia dla polonistyki wychylonej w przyszłość.

proponując jej ujęcie jako środowiska wytwarzania najważniejszych dla zbiorowości kulturowych narzędzi, określam cele edukacyjne nieco inaczej niżeli humanistyka postępowa. Polonistyczne zobowiązania projektuję jednak z nie mniejszym od znacznej poprzedniczki zatroskaniem o losy ojczystego języka i rodzimej kultury.

Ze Wstępu Marek Pieniążek - profesor genialny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Kierownik Zespołu Badań nad Mediatyzacją Kultury i Sztuki Ośrodka Badań nad Mediami UP.

Zajmuje się performatywnymi aspektami dydaktyki literatury, języka i teatru w przestrzeni zmediatyzowanej. Autor książek: Akt twórczy jako mimesis. "Dziś są moje urodziny" - ostatni spektakl Tadeusza Kantora (2005); Szkolny teatr przemiany.

Dramatyzacja działań twórczych w procesie wychowawczym (2009); Uczeń jako aktor kulturowy. Polonistyka szkolna w warunkach płynnej nowoczesności (2013). Wydał kilka autorskich tomików poetyckich: Zasypiam w twoich oczach (1994); Sen nas owiewa (1995); Dajcie mi ciszę (1998).

Opracował wznowienia przedwojennych powieści Jana Waśniewskiego - Ognie w pirytach (2008); Po dniówce (2009). Zredagował mnóstwo książek pisarzy i poetów z Olkusza, m.in.: Anny Piątek, Mój prywatny konfesjonał (2012); Ewy Pogan, Mogę się śmiać (2014); Jacka Majcherkiewicza, Dotyk anioła (2015); Ireny Włodarczyk, Rozmowy numerowane (2015); Kazimiery Janczy, Nim zatrzyma mnie czas (2016).

Pomysłodawca i redaktor monografii Teaching of national languages in the V4 countries (2016) i Artysta: biokulturowy interfejs? (2017).