W książce podjęta została próba prezentacji podstawowych problemów współczesnej prozy rosyjskiej, rozpatrywanych w perspektywie postaci literackiej, a także jej postrzegania świata. Za główny rys egzystencji bohatera uznano rozmaite formy doświadczania kryzysu i rozdarcia.

Transformacja lat 1985-1991 dała literaturze rosyjskiej możliwości, jakich nie miała w ubiegłych dziesięcioleciach. Pojawiły się sprzyjające warunki do poruszenia wielu tematów tabu oraz wyjścia poza estetyczny wzorzec realizmu, preferowany w polityce kulturalnej poprzednich epok.

Autorkę interesuje z zasady położenie bohatera, którego w nowych okolicznościach pisarze stawiają przed koniecznością redefinicji swojej tożsamości. Ofiara czy kat? Harmonijna osobowość czy człowiek "niedorobiony"? Opancerzony czy otwarty? Empatyczny czy o zmilitaryzowanej świadomości? Za poręczną metaforę dla opisu doświadczeń człowieka we współczesnej prozie rosyjskiej autorka przyjmuje pojęcie szczeliny.

w przypadku analizowanej prozy może posiadać ono wydźwięk negatywny i wtedy jest ekwiwalentem braku, milczenia, ukrywania, rozproszenia - scala się bezpośrednio z traumatycznymi wydarzeniami rosyjskiej historii XX wieku.

W wariancie pozytywnym warto zwrócić uwagę na egzystencjalne ujęcie bycia, kiedy dążenie do pełni i ujawniane w procesie refleksji przeciwieństwa, sytuujące jednostkę w rozdarciu, w przestrzeni sporu, heraklitejskiej wojny, dzięki logosowi - myśli i czynności skupiania, pozwalają osiągnąć stan harmonii.

Anna Skotnicka pracuje w Instytucie Filologii Wschodniosłowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Opublikowała książki Rosyjska proza wspomnieniowa lat 1953-1978. Autobiografia - dokument - autotematyzm (Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1991) oraz Model prozy "innej" w literaturze rosyjskiej po 1985 roku (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001).

Zajmuje się literaturą rosyjską XX i XXI wieku, szczególną uwagę poświęcając problemowi postaci.