Samotność to pojęcie wieloznaczne, obejmujące jednocześnie rozpacz opuszczenia, jak i ekstazę pustelniczej mistyki. W Sztuce samotności Stephen Batchelor, brytyjski znawca buddyzmu i nauczyciel medytacji, prowadzi czytelnika poprzez różnorodne typy odosobnienia, unikając ekstermów a skupiając się bardziej na tych wartościach, które można czerpać z życia bez ludzi.

Dla Batchelora samotność to przestrzeń autonomii, namysłu, kontemplacji i inspiracji. Bardziej niż podlegającym psychologicznej analizie stanem, jest ona dla niego drogą życia, którą można świadomie praktykować.

Książka jest literackim kolażem, na który składają się autobiograficzne opowieści autora o jego doświadczeniach z wypraw do miejsc odosobnienia, o medytacji i skupieniu na sztuce, a choćby o tym, jak peyotl i ayahuasca pozwalają otworzyć umysł i radować się w pełni życiem samotnika.

Drugim ważnym elementem są uwspółcześnione autorskie przekłady tekstów buddyjskich i pism Michela de Montaigne, ukazujące równocześnie duchowy, jak i intelektualny rozmiar zagadnienia. Jest to pouczająca lektura i zarazem wciągająca kolekcja opowieści o tym, jak być szczęśliwym w samotności.

\"Samotność jest sztuką. Trening mentalny jest konieczny, aby ją doskonalić i wzmacniać - pisze Batchelor. - Praktykując samotność, oddajesz się opiece nad duszą.\" Czymkolwiek jest dusza, autor daje czytelnikom dużo sposobów na jej ukojenie.

To książka filozoficzna, która pomoże im żyć dobrym życiem. (Kirkus Reviews)