Celem prezentowanej rozprawy jest zbadanie obrazu wroga świata chrześcijańskiego ? Imperium Osmańskiego ? w literaturze polskiej okresu jagiellońskiego. Znaczącym przedmiotem zainteresowania autora są publikowane drukiem turcyki jako gatunek literacki. Na szerokim tle międzynarodowym zbadano polską literaturę antyturecką i poddano analizie obraz Turka w literaturze polskiej w podziale formalnym na gatunki piśmiennicze, a także występowanie tego typu piśmiennictwa w księgozbiorach równocześnie historycznych, jak i współczesnych. Szczególny nacisk położono na interpretację skatalogowanych materiałów źródłowych w ujęciu bibliologicznym i w kontekście komunikacji społecznej w danej Polsce, wyróżniając rolę książki jako narzędzia tejże komunikacji.